WSTĘP

            W Dekrecie Świętej Kongregacji Kultu Bożego, wprowadzającym do Obrzędów Pokuty czytamy: Pan nasz Jezus Chrystus, przez misterium swojej śmierci i zmartwychwstania pojednał ludzi z Bogiem. Tę posługę jednania powierzył w osobach Apostołów Kościołowi, który ją spełnia niosąc ludziom dobrą nowinę o zbawieniu i udzielając im chrztu w wodzie i Duchu Świętym. Zdarza się jednak, że chrześcijanie z powodu ludzkiej ułomności „porzucają swoją pierwotną miłość”, a nawet przez grzechy zrywają więź przyjaźni z Bogiem. Dlatego dla odpuszczenia grzechów popełnionych po chrzcie Chrystus Pan ustanowił specjalny sakrament pokuty. Sakrament ten jest ściśle związany i jego skuteczność jest uzależniona od osobistej metanoi – przemiany, nawrócenia człowieka. Nawrócenie jest zawróceniem z drogi grzechu i zwróceniem się ku Bogu z nadzieją i zaufaniem, że Bóg grzech przebaczy i przywróci mu utraconą jedność ze Sobą i ze wspólnotą Kościoła. Bowiem do Królestwa Chrystusowego możemy wejść tylko przez nawrócenie, czyli przez wewnętrzna przemianę całego człowieka, przez którą zaczyna on myśleć, sądzić i układać swoje życie przepojony świętością i miłością Boga („Penitemini” 650).

            Osobiste nawrócenie jest dla pojednania z Bogiem i Kościołem sprawą fundamentalną i nie da się jego niczym innym zastąpić. Sam Chrystus zapragnął, aby pojednanie nie odbyło się jedynie między Bogiem a nawróconym człowiekiem, ale aby zostało ono potwierdzone przez znak sakramentalny, którego widzialnym wyrazem jest rozgrzeszenie, którego udziela kapłan. W ten sposób Kościół powtarza to, co czynił sam Chrystus, który uzdrawiając leczył nie tylko ciało, ale i duszę odpuszczając grzechy.

            W książce tej chcemy wejść i lepiej zrozumieć – na ile to jest możliwe – tajemnicę przebaczającej miłości Boga, który działa w sakramencie pokuty, aby w ten sposób pomóc sobie samym i innym w pełniejszym przeżywaniu tego sakramentu. Będzie to możliwym, gdy na samym początku zapoznamy się pokrótce z historią tego sakramentu, z tym jak on ewoluował poczynając od momentu jego ustanowienia przez Chrystusa. Niemniej ważnym jest zrozumienie, czym jest sumienie oraz „tajemnica nieprawości” – grzech, który dotyka każdego z nas. Dopiero zapoznanie się z tymi zagadnieniami pozwoli nam przejść do odpowiedzi na podstawowe pytanie tej książki: jak należy się dobrze spowiadać?

            Niejako uzupełnieniem zagadnień poświęconych sakramentowi spowiedzi będzie rozdział poświęcony praktyce odpustów w Kościele katolickim. Zagadnienie to zawsze budzi wiele pytań ze strony wiernych sądzę więc, że warto mu poświęcić chwilę uwagi.