7. Ochłodo dusz czyśćcowych
Z pewnością niejeden raz słyszeliśmy, jak ktoś modli się w intencji dusz w czyśćcu cierpiących, albo przyzywa ich wstawiennictwa. Zanim przejdziemy do rozważania nad kolejnym tytułem Matki Najświętszej – Ochłodo dusz czyśćcowych, musi odpowiedzieć sobie na pytanie: czym jest czyściec?
Katechizm Kościoła Katolickiego wyjaśnia nam, że czyściec jest stanem tych, którzy umierają w przyjaźni z Bogiem. Chociaż są już pewni swego wiecznego zbawienia, jednak potrzebują jeszcze oczyszczenia, aby wejść do radości nieba. Czyściec jest tajemnicą sprawiedliwości Boga, lecz jeszcze bardziej jest tajemnicą Jego miłości, która pragnie, aby wszyscy w taki sam sposób mogli być szczęśliwymi w niebie. Dusze w czyśćcu mają pełną świadomość popełnionych przez siebie grzechów, które zostały im przedstawione na sądzie szczegółowym. Mają też świadomość, że to właśnie te grzechy stoją im na drodze do pełni szczęścia wiecznego. Dusze te nie mogą oglądać Boga i ta tęsknota za Bogiem jest ich największym cierpieniem. Czyściec jest więc miejscem gdzie dusze doznają uzdrowienia, a nie kary.
Nad duszami, jakie przebywają w czyśćcu odbył się już sąd szczegółowy i one same w żaden sposób nie mogą już sobie pomóc, tej pomocy oczekują od nas pielgrzymujących jeszcze na ziemi. Istnieją różne formy pomocy duszom w czyśćcu cierpiących, przede wszystkim jest to modlitwa za zmarłych, w szczególności ofiara Mszy świętej, ale także jałmużna, odpusty i dzieła pokutne. Choć dusze te nie mogą same sobie pomóc, to jednak mogą nam pomagać, jeśli je o tę pomoc poprosimy. Tradycja Kościoła zna nawet specjalne nabożeństwo do dusz czyśćcowych.
Gdy już wiemy, czym jest czyściec zastanówmy się, dlaczego Kościół nazywa Maryję Ochłodą dusz czyśćcowych? W poprzednich naszych rozważaniach wyjaśniliśmy sobie jak rozumieć tytuły Matki Najświętszej, którą nazywamy: „Matką”, „Opiekunką”, „Majestatem Miłosierdzia”, „Najczulszą i Najmilszą”. Maryja jest Matką wszystkich ludzi, w sposób szczególny otacza swoją opieką tych, którzy doznają jakiegokolwiek cierpienia. Jest Matką Kościoła pielgrzymującego tu na ziemi, Kościoła triumfującego w niebie oraz Kościoła cierpiącego w czyśćcu. I jak każda dobra Matka szczególną czułością i uwagą otacza to dziecko, które cierpi, które zrobiło sobie krzywdę. Dusze przebywające w czyśćcu nie mogą, jak to już sobie wyjaśniliśmy, oglądać Boga i cierpią z tego powodu, z pociechą przychodzi do nich Matka Najświętsza i swoim wstawiennictwem u swojego Syna stara się skrócić czas ich przebywania w czyśćcu.
Na każdy moment, na każdą godzinę
Twojej pomocy Maryjo błagamy;
Pani anielska, odproś naszą winę,
Do Ciebie grzeszni wzdychamy.
O furto rajska! Ucieczko grzeszników!
O Matko Boska! Ratuj niewolników!
Niepokalanie Poczęta!
Amen.